Dag 9, 23-07-2014 La Antigua Guatemala

Dag 9: Woensdag 23 juli 2014
La Antigua Guatemala

Geschiedenis
La Antigua Guatemala, afgekort tot Antigua, is een stad in Guatemala, niet ver van de hoofdstad Guatemala-Stad. De stad is opgenomen op de Werelderfgoedlijst van het UNESCO. Ze is gelegen in de vallei van Panchoy, onder de Volcán de Agua, en is de hoofdstad van het departement Sacatepequez.
Populaire uitstapjes vanuit Antigua zijn het beklimmen van de vulkaan Pacaya, de zondagsmarkt van Chichicastenango of de Mayaruïnes van Copán in Honduras.

Wij kiezen voor het beklimmen van de vulkaan Pacaya. In de opgave van de excursies stond vermeld dat de stadswandeling ’s ochtends zou plaatsvinden en de excursie naar de vulkaan ’s middags. Er vanuit gaande dat de stadswandeling niet voor 08:30 uur zou beginnen hebben we de wekker op 07:15 uur gezet. Jesse was echter al wakker toen ook ik ruim voor de wekker wakker werd. Om 06:30 uur onder de douche en even later meldde onze buurman dat de bussen voor de vulkaanexcursie al klaar stonden. We hebben kennelijk de laatste geschreven briefing gemist. Toch vanaf nu iets secuurder lezen. Jesse ook als een haas onder de douche door en zonder ontbijt gaan we naar de bussen die iets terug op de hobbelige weg voor Hotel Buscares klaarstaan. We stappen als laatsten in één van de twee bussen die ons in een kleine anderhalf uur halverwege de vulkaan Pacaya brengt. De laatste kilometers gaan over onverharde wegen in een zeer armoedige omgeving en voeren ons naar een ontvangstgebouw met enige informatieborden. Ook staan hier een stuk of 20 locals met paardje te wachten. Zij proberen stokken te verkopen vooor US$ 1,-- per stuk die het lopen moet vergemakkelijken. De eigenaren van de paardjes willen graag dat van deze dieren gebruik maakt om de vulkaanhelling te beklimmen. Als ‘sterke’Nederlanders maak je hier natuurlijk geen gebruik van. Nadat we zijn gaan lopen, gemiddelde helling zo’n 15% over rots- en lavazandpaden komen we er al gauw achter dat de paardjes er niet voor niets zijn én dat er niet voor niets rustpauzes worden ingelast. Na de eerste klim van zo’n 20 minuten denk ik niet onbewust terug aan de lange periode van revalidatie na mijn hartoperatie en trammelant daarna in februari vorig jaar. Waarschijnlijk speelt ook de hoogte een beetje mee, we zitten ten slotte op ruim 1800 meter en is de lucht al wat ijler. Regelmatig drinken en even pauzeren, tempo niet te hoog dan moet het lukken. Toch wordt er al gebruik gemaakt van de paardjes. Na de eerste klim kwam ik zelf ook even aan het twijfelen of ik dit wel vol kon houden. Een uurtje intensieve Tuunte is er niets bij: we klimmen ruim 400 meter omhoog terwijl ik (dom natuurlijk) m’n volle fotorugzak van 12 kg op m’n rug heb. Zo,n twee uur later, een paar kilo’s lichter en een bezwete polo en broek rijker bereiken we het hoogste punt waar we een schitterend uitzicht hebben over de Pacaya met de uitgestrekte lavavelden, maar ook over de vulkanen in de buurt die als een rokend lint in Midden-Amerika liggen. We zitten nu op ruim 2200 meter hoogte en krijgen lunchpakketten aangereikt. Een welkome verrassing na ons overhaaste ontbijtloze vertrek van vanmorgen. We geven onze kuiten even rust en maken ons op voor de wandeling terug. Risicovoller omdat nu voorover vallen eerder letsel zal opleveren dan wanneer je naar boven gaat. Nu worden de spieren van de bovenbenen op de proef gesteld, zo erg zelfs dat wanneer we bijna beneden zijn m’n benen bijna beginnen te trillen. De laatste meters leg ik heel voorzichtig, stapje voor stapje op het zeer onregelmatige steil afdalende rotspad af. Deze ‘wandeling’ geeft me toch wel een beetje triomfantelijk gevoel: Is dit één van de sluitstukjes van een lange periode van revalidatie?
Terug in Antigua, na weer een busrit van vijf kwartier kunnen we ons al snel aansluiten bij de grope voor de stadswandeling. Onze gids geeft een uitgebreide beschrijving terwijl wij de vele bezienswaardigheden bezoeken.
Antigua werd onder de naam Santiago de los Caballeros in 1543 door de Spaanse veroveraars gesticht als hoofdstad van de Kapiteinsgeneraliteit Guatemala, een bestuurlijk onderdeel van het vicekoninkrijk Nieuw-Spanje dat het zuidelijke deel van Mexico en Centraal-Amerika besloeg. Rond 1700 werd de bevolking al op 70.000 inwoners geschat. De stad werd echter meerdere malen door epidemieën getroffen. Ook diverse aardbevingen eisten hun tol. Met name in 1773 werden grote delen van de stad in puin gelegd. Na deze aardbevingen werd de hoofdstad in 1776 officieel verplaatst naar het veiliger geachte Guatemala-Stad, waarna de naam van Santiago de los Caballeros veranderde in "La Antigua Guatemala" (het oude Guatemala).

Antigua tegenwoordig
Tegenwoordig beleeft Antigua een nieuwe bloeiperiode. Met zijn koloniale bouwstijl, zijn overzichtelijke omvang en typische marktjes, is Antigua een grotere toeristische trekpleister dan de hoofdstad. Het staat bekend om de vele taalscholen voor wie Spaans wil studeren. Elk jaar worden er tijdens de Goede Week (Semana Santa) vele evenementen georganiseerd zoals bloementapijten (alfombras) en processies door de gezellige straatjes. Antigua is bekend om de jade die er verkocht wordt.
Tijdens de volkstelling van 2002 telde de stad 46.275 inwoners. Het is een onderwijscentrum voor de regio, met middelbare scholen waar ongeveer 16.000 leerlingen aan studeren.
Belangrijkste bezienswaardigheden zijn: Parque Central (met de uit 1936 daterende replica van de fontein van de zeemeerminnen), Kathedraal de Santiago, museum van de Universiteit van San Carlos, kerken van La Merced, San Francisco en las Capuchinas, Casa Popenoe (gerestaureerde koloniale woning), museum en hotel Santo Domingo en het uitzichtspunt Cerro de la Cruz. In het nabijgelegen Jocotenango bevindt zich het museum La Azotea met een overzicht van de koffieteelt en een mooie verzameling muziekinstrumenten die de Mayas gebruikten.
De franciscaner monnik Hermano Pedro de San José de Betancourt (1626 - 1667) werkte in het klooster van San Francisco en was begaan met het lot van de zieken en hulpbehoevenden. In 2002 is hij door Paus Johannes Paulus II heilig verklaard. Zijn graf is een bedevaartsoord en staat naast de kerk van San Francisco. In de stad is een hospitaal voor de armen dat zijn naam draagt.
Aansluitend aan de stadswandeling wordt een groepsfoto gemaakt en geeft Jan Bruins van Eurocult een briefing en instructie voor de dag van morgen als we de verwachte lastige grenspassage met Mexico gaan maken. We zullen een de grensovergang van Paizpita nemen in plaats van El Carmen nemen omdat bij de eerste geen vrachtverkeer mag. Bij de grensovergang hoeven we alleen maar de auto uit te klaren en onze paspoorten af te laten stempelen voor vertrek uit Guatemala en binnenkomst in Mexico. Het inklaren van de auto zal plaatsvinden zi’n 90 kilometer voorbij de grens bij de plaats Huixla, waar we zullen worden opgevangen door iemand namens de organisatie. Duidelijke briefing en vullen de avond verder met het bezoeken van talloze winkeltjes. Vroeg naar bed want we willen op tijd rijden. Voor ons betekent dit om vijf uur opstaan en even na zessen rijden.

Nog even het internetten, voor zover dat met een zeer langzame internetverbinding mogelijk is. We hadden natuurlijk al veel gehoord over de ramp boven de Oekraïne, maar de impact wordt alleen maar meer benadrukt als ik lees dat Annemiek Hakse en haar man Jan Noreilde en hun zoontje Steven ook aan boord waren van het ramptoestel. Met name Annemiek heb ik leren kennen in de federatiebesturen van Juniorkamer van 1998 en 1999. Een zwarte bladzijde die een nog zwartere rand krijgt. Ik ben er stil en beduusd van, de herinneringen aan Annemiek en Jan komen die avond nog vaak terug en ik probeer een voorstelling te maken van die laatste seconden… Luguber..