Dag 12, 26 juli 2014 Villahermosa - Mexico Stad

Dag 12: Zaterdag 26 juli 2014
Villahermosa – Mexico City
Afstand: 760 km
We nemen afscheid van Hotel Metropol aan de Luis Moya 39 in het historische centrum Cuauhtémoc en van de stad Villahermosa, hoofdstad en tevens grootste stad van de staat Tabasco in Mexico. Villahermosa heeft 335.778 inwoners (census 2005) en is de hoofdplaats van de gemeente Centro. In de stad is het Museo La Venta te vinden over de precolumbiaans stad La Venta.
Villahermosa ligt aan de oevers van de Grijalva. De stad heeft een tropisch klimaat; in de lente is het er gemiddeld 40° C met een luchtvochtigheid van 90%.
De stad werd op 24 juni 1596 gesticht als Santa María de La Victoria. In 1641 werd het de hoofdstad van de provincie Tabasco nadat de vorige hoofdstad was vernietigd door piraten. In 1826 werd het als stad erkend en hernoemd tot Villa Hermosa de San Juan Bautista. In 1915 veranderde Francisco Múgica, de toenmalige gouverneur van Tabasco, de naam tot Villahermosa.
Op 31 oktober 2007 liep de stad door ernstige overstromingen vrijwel volledig onder water. Communicatie en voedselvoorziening zijn uitgevallen, en de stad is praktisch geïsoleerd geraakt van de rest van het land. Gouverneur Andrés Granier vergeleek de situatie met New Orleans na de orkaan Katrina in 2005. Hiervan, en van de andere bezienswaardigheden van de stad zien we weinig tot niets: Mexico Stad roept en een dag langer verblijf gooit ons tijdschema en boekingsschema in de war. Vandaag een rit van 760 km naar de hoofdstad van Mexico. Villahermosa ligt laag en we rijden dan ook het eerste gedeelte van de rit, zo’n 400 kilometer voornamelijk in de kuststreek van de Golf van Mexico. Langs de weg staan veel verkopers met drank, koffie en tortillas, maar net buiten Villahermosa komen we ook verkopers met papagaaien tegen. De verleiding is groot maar ik realiseer me dat ik een Nederlandse sprekende papagaai moet hebben met een inentingsbewijs en een geldig dierenpaspoort. Hopeloze missie, snel maar verder.
We komen langs zowel uitgebreide landbouwgebieden waar zo nu en dan nog een Holsteiner in het landschap staat, maar ook langs mooerasgebieden waar wij beiden de aanwezigheid van krokodillen vermoeden. Het is er warm en benauwd genoeg voor. Als we na een tankbeurt halverwege de rit weer in de auto stappen zijn we blij dat we weer kunnen rijden: in de volle zon is het bijna niet uit te houden, met de rijwind erbij is het goed uit te houden. Het eerste gedeelte gaat zeer voorspoedig, de eerste vier uur maken we een gemiddelde van 100 km/h. Een unicum voor deze reis tot nu toe. Mogelijk komen we toch nog een beetje op tijd in Mexico-stad aan. Na Cordoba gaat het weer omhoog tot ruim 2000 meter hoogte. Een plezierige hoogvlakte met weer een heel andere vegetatie. Ruim twee kilometer omhoog betekent een temperatuurdaling van zo’n 15 – 20 oC. Het voelt dan ook veel aangenamer aan. Ook in deze gebieden veel landbouw en hier en daar ook industrie. Onder andere komen we langs een grote Volkswagenfabriek, één van de merken die naast Toyota en Nissan goed vertegenwoordigd is.
De snelweg is redelijk snel. Wel moeten we regelmatig tol betalen, variërend tussen de 15 tot 140 Mexicaanse Dollars (Pesos). Per 100 km zijn we bijna 150 Pesos kwijt, wat overeenkomt met zo’n US$ 10,50. Voor de hele rit toch zo’n US 60,--. Benzine kost hier zo’n 15 Pesos per liter, ofwel US$ 1,05. Een beetje vergelijkbaar met de prijzen die we in de andere landen hebben betaald.
Zo’n honderd kilometer van Mexico stad krijgen we aan onze linkerhand in de verte een bergketen met vulkanen te zien, waarvan de hoogste top volgens de kaart reikt tot een hoogte van 5465 meter. Voldoende hoog om zelfs nu in de zomer in het hete Mexico toch eeuwige sneeuw te kunnen zien. We stijgen verder als we nu ook in wat heuvelachtiger gebied komen, de hoogtemeter geeft ruim 3000 meter aan als de autosnelweg weer wat meer begint te kronkelen en het landschap iets meer op dat van het middelgebergte van Europa begint te lijken. De palmen en bananenbomen hebben plaatsgemaakt voor overwegend naaldhout. Grote loofbomen zien we ook niet meer. Uitsluitend houtachtige struiken met kleinere blaadjes zijn zichtbaar vanuit de auto. We kunnen het ook aan de huizen zien dat we op grotere hoogte zitten én dat het hier dus ook aanmerkelijk koeler is omdat veel meer huizen dan op lagere hoogte zijn voorzien van glas om in de winter de woning toch ook nog een beetje aangenaam te laten zijn. Uiteindelijk komen we nog op een hoogte van 3209 meter. We hebben geen Diamox-tabletten of cocabladeren tegen hoogteziekte bij ons wat ook niet nodig is omdat we alweer snel afdalen richting Mexico-stad dat op een hoogte van 2240 boven de zeespiegel ligt in het dal van Mexico. Ondanks dat we één keer verkeerd rijden zijn we toch nog om 17:30 uur in ons hotel. ’S Avonds lekker uit eten bij GoTan, een Argentijns restaurant, gespecialiseerd in steaks en andere specifieke Argentijnse gerechten. Luuk had dit adresje uitgezocht via Tripadvisor. Niet de goedkoopste plek om uit eten te gaan maar zeer aanbevelenswaardig!
Vanavond zelf de was doen omdat de wasvrouwen op zondag ook hun rustdag hebben. Morgen naar de ruïnes van Teotihuacan en nog iets meer. Kan de was mooi drogen als wij onze ‘rustdag’ hebben.