dag 7 - 13-12-'11 Comodore Rivadavia-Rio Gallegos

Tegen de tijd dat wij aan het ontbijt verschijnen is het grootste gedeelte van de groep al onderweg. Gisteravond hebben we tegenover het hotel kunnen pinnen en vanmorgen vlakbij het hotel afgetankt. Vanwege problemen met de brandstofvoorziening wordt geadviseerd om onderweg bij ieder pompstation vol te tanken waar brandstof voorhanden is. Vlakbij het hotel de tank weer vol en vervolgens na 100 en na 220 kilometer weer afgetankt. De weg is ondertussen slecht geworden: Het zware vrachtverkeer heeft over een stuk van 100 km diepe langssporen in et asfalt gedrukt. Hier en daar zitten er geulen van wel 10 cm diep. Op een gegeven moment knalt de beschermbak die Rinus er vakkundig heeft onder gemaakt, met een snelheid van ca. 120 km/h op één van de hogen rillen in het asfalt. We kijken elkaar verschrikt aan en houden de olie en temperatuurmeters nauwlettend in de gaten. We zien en horen echter geen afwijking. Bij de volgende tankstop inspecteren we de onderkant maar zien dat Rinus en de bodemplaat hun werk prima hebben gedaan. Geen schade en de beschermplaar zit nog op z’n plek.
Het landschap verandert langzaam, de grote vlaktes blijven, alleen de begroeiing verandert. De vele lage struiken die in het begin van de reis door Patagonia zichtbaar waren maken meer en meer plaats voor stugge, lange grassoorten. We zijn op de pampa’s beland. Soms zien we schapen lopen, enkele guanaco’s en zo nu en dan een gaucho. De enige kunstwerken die we op deze eindeloze vlaktes tegenkomen zijn straalverbindingstations en hoogspanningsmasten die met ons richting zuiden gaan.
Zo nu en dan hebben we zicht op de Atlantische Oceaan. Geen schilderachtige vissersdorpjes maar industriedorpen, waar men zelden een toerist ziet. We kruisen enkele rivieren waaronder de Rio Santa Cruz. Vele rivieren staan echter droog. Gisteren werd ons nog verteld dat wij veel geluk hadden met het weer. Volgens de Argentijnen die wij spraken ligt Patagonia in dit jaargetijde normaal onder een grijze deken.
Op zo’n 100 km van ons eindpunt, we zitten nu zo’n 8 uur in de auto zien we het landschap toch iets veranderen. Hier en daar zien we natte gedeeltes, waarschijnlijk ten gevolge van de overvloedige regen die hier de afgelopen tijd gevallen is. Deze plekken trekken veel dieren en vogels aan. Met name schapen en ganzen zie je hier overvloedig. Ook de choiques en guanaco’s zie je regelmatig in het kale, uitgestrekte landschap.
Rio Gallegos heeft ca. 80.000 inwoners en heeft dezelfde kenmerken als Comodoro Rivadavia, een industriestadje aan de kust, met in de omgeving ook olie- en gaswinning. Voornamelijk laagbouw en veel houten gebouwen waardoor onbewust de vergelijking met plaatsen in het noorden van Europa opkomt, zoals bijvoorbeeld Reijkjavik en Tampere. Veel winkels rondom ons hotel, maar met vergelijkbare prijzen als in Winterswijk. De auto parkeren we op een bewaakte parkeerplaats, welke omzoomd is met ca. 3 meter hoge muren. Er wordt dan ook veel gewaarschuwd voor diefstal uit auto’s. Het lijkt er op dat er vandaag weinig autoproblemen met de groep zijn geweest, omdat de serviceploeg ook al redelijk op tijd in het hotel arriveert. Wijzelf genieten van een paar biertjes en de prima maaltijd. Lekker aardappels, echte Argentijnse kip die heerlijk smaakt en een handvol groenten. E.e.a. wordt afgesloten met een prima tiramisu. Op tijd naar bed want morgen wacht een lange dag.