Dag 29: 04-01-2012 Lima

Dag 29: Woensdag 4 januari 2012, Lima
Vanmorgen eerst de waszak weer ‘ns gevuld en afgegeven bij de receptie. Hopelijk gaat ’t deze keer goed. De vorige keer in ons hotel nabij Cuzco kreeg ik m’n 100% Winterswijk polo’s niet terug maar kreeg ik wel een aantal sets ondergoed extra retour die ik niet had ingeleverd. Enfin, niet mijn smaak en maat dus een slechte deal. Terug naar de receptie en uiteindelijk is toch alles weer goed gekomen. Vandaag een gecombineerde bus-wandeltocht door Lima.

Lima is een grote stad (inclusief voorsteden ca. 7 miljoen inwoners) en verdeeld in 43 deelgemeenten met ieder een eigen burgemeester, gemeentehuis, politie en gemeentelijk apparaat. Ons hotel staat in één van de betere wijken van Lima, Miraflores. Met de bus vertrekken we eerst voor een korte rit richting de kust, dwars door de wijk St. Isidro, de rijkste wijk van Lima. We bezoeken een parkje aan de kust, waar men heeft geprobeerd om Gaudi’s werk in Park Gruel na te bootsen. Jammer dat de gids dit meldt, want zonder deze toelichting zouden we waarschijnlijk hebben gezegd: ”Hé, dit lijkt wel iets op Barcelona!”, maar nu konden we alleen vaststellen dat we te maken hadden met een slechte imitatie, die op geen enkele wijze Gaudi’s werk ook maar in de verste verte kan benaderen.
We bekijken op de Plaza des Armas de middeleeuwse hangende balkons, die voor Peru kennelijk speciaal zijn. In Noord-Frankrijk (Arras) en diverse plaatsen in België kom je ze ook tegen. Wel een fantastisch houtsnijwerk en afwerking. Het ziet er nog steeds perfect uit, waarschijnlijk ook omdat ’t in Lima maar zeer zelden regent, de laatste keer was ruim 5 jaar geleden.
Voor de watervoorziening is Lima volledig afhankelijk van een drietal rivieren die uit de Andes door de stad richting zee stromen. De wijken die we gezien hebben kenmerken zich door veel groen en bloemen en geven niet de indruk dat er een watergebrek is.
Lima is de hoofdstad van Peru en is gesticht in 1535 door de Spaanse 'veroveraar' Pizarro. De stad verving Cusco als hoofdstad en werd al snel de rijkste stad van Spanje in 'de nieuwe wereld'. In de San Franciscokerk is nog veel van deze rijkdom te zien. Vooral de beelden en ornamenten voorzien van goud en bladgoud maken veel indruk. Zelfs in Rome heb ik niet zo’n overdaad gezien. Helaas is het verboden te fotograferen in de kerk. De catacomben onder de kerk zijn bereikbaar door een toegang in de kerk, vergelijkbaar met de kerk in Delft waar de overledenen van ons Koninklijk Huis worden bijgezet. In Lima echter liggen de resten van vele duizenden overleden, keurig gesorteerd naar soort bot in vele stenen bakken. Of dit gebruik een Spaanse oorsprong heeft weet ik niet, maar een beetje luguber is ‘t wel, maar alles is wel overdekt met een stoflaagje die de realiteit van het verleden een beetje doet vergeten.
Vanaf de 18e eeuw kreeg Lima te maken met een teruggang. In 1746 werd een groot deel van de stad door een aardbeving verwoest, waarbij duizenden mensen het leven verloren. De onafhankelijkheidsoorlogen en daarna de bezetting door Chili van 1881 tot 1883 veroorzaakte een uittocht uit de stad.
Aan het begin van de 20e eeuw telde de stad 140.000 inwoners. De infrastructuur werd sterk verbeterd, en zoals in veel landen in Latijns-Amerika oefende de stad een grote aantrekkingskracht uit op mensen van het platteland, die erheen verhuisden om hun geluk te beproeven. Ondanks haar kleine afmetingen, is deze provincie aan het begin van de 21ste eeuw nog steeds de grootste industriële en economische 'krachtcentrale' van de Peruaanse economie. Een groot deel van het BNP is hier geconcentreerd. Aan het einde van de 20e eeuw werd vervuiling van het milieu een belangrijk probleem in Lima. Om een alternatief te bieden voor het drukke stadsverkeer werd halverwege gestart met de bouw van een metro. De metro van Lima kent momenteel één lijn met een lengte van tien kilometer. De metrotreinen rijden om kosten te besparen slechts in het weekend en gedurende feestdagen. Door het geldtekort vorderen uitbreidingen ook traag. De stad kent veel industrie, en voor de 7 miljoen bewoners zijn er geen beperkingen wat betreft de ouderdom of de vervuilingsgraad van hun voertuigen. Sinds 2006 worden er leningen verstrekt om taxi's om te bouwen op natuurlijk gas dat in de Amazonebekken van Peru gewonnen wordt.
In 1988 werd het historisch centrum van Lima opgenomen op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Eind 2001 ontstond er in dit historisch centrum een grote brand. In een gebouwencomplex met winkels en woningen stak een verkoper in een vuurwerkwinkel een stuk vuurwerk aan om het aan een klant te demonstreren. Daardoor vatte het andere vuurwerk in de winkel vlam, waarna het vuur oversloeg naar bebouwing in de buurt. Bijna 300 mensen kwamen om en een groot aantal historische panden raakte beschadigd.
Hiervan is in het centrum voor de toerist niets meer zichtbaar. Het centrum is schoon en er is veel politie aanwezig. Ook een aantal groepjes ME’ers in volle uitrusting staan op strategische punten bij elkaar. Op mijn vraag waarom zij in deze uitrusting hier zo aanwezig zijn krijg ik een kort antwoord: “Prevencion!”

De avond brengen wij door bij Alfresco, een prima visrestaurant aan de Malecón Flores in Miraflores dat ons is aanbevolen. De 1,5 kilometer er naar toe gelopen met 6 anderen. Perfecte visgerechten. Met name de koude, meest rauwe vissoorten zijn fantastisch bereid en de smaak volledig in balans met overige regionale groenten en specerijen. Het enige dissonantje was een stroomuitval gedurende een kleine 10 minuten die keurig werd opgelost met hier en daar een kaars. Buiten was niet alles uitgevallen dus hier hadden we ook nog licht van.
Een prima afsluiting van 2 nachten Lima!