Dag 35: 10-01-2012 van Quito naar Pasto (Colombia)
Door: henk en jesse
Blijf op de hoogte en volg Henk
10 Januari 2012 | Colombia, Pasto
Dag 35: dinsdag 10 januari 2012, van Quito naar Pasto (Columbia)
Vandaag de eerste van de laatste vier aaneengesloten reisdagen die ons nog resten tot ons eindpunt, Cartagena. Net zoals de laatste nachten heeft het de afgelopen nacht ook weer geregend en geonweerd. Vanmorgen weer de laaghangende wolken met de verwachting dat het weer snel zal opklaren. We komen lekker snel buiten Quito en tanken bij de eerste pomp de auto en onze lege jerrycan nog even vol. Naar het noorden toe schijnt de benzine gerantsoeneerd te en ook duurder te zijn. Ecuador blijft ons verbazen. De huizen worden gemiddeld netter en alles ziet er alleszins welvarend uit. We rijden door wisselende landschappen, die hier en daar tropisch aandoen richting de grens met Colombia. De bergen lijken regelmatig onder lappendekens van groene stukjes stof bedekt te zijn. Ondertussen gaan we de evenaar over op een hoogte van bijna 3000 meter, een hoogte waar we bijna de hele dag op rijden, zonder het gevoel te hebben dat we al zo ver zijn. Ook de temperatuur die je op de evenaar verwacht is niet aanwezig. Het schommelt overdag zo tegen de 20 oC aan. De hoogte zal hier ook debet aan zijn.
Bij de grens een grote poppenkast. Eerst drie kwartier in een langzaam rijdende file tussen stinkende vrachtauto’s die we nu het eerst sinds Peru weer meer meemaken. Als we de auto bij de grens hebben geparkeerd kunnen we achter in de rij van zo’n 150 meter wachtenden aansluiten om een paar stempeltjes te halen. Na een uur in de rij en 50 meter opgeschoten te zijn, heeft Martijn van SapaPana het plan om met meer dan 40 paspoorten even de lange rij te omzeilen. Wij geven onze paspoorten af en na een half uur is het klusje geklaard. We kunnen nu op een holletje naar de controle en inklaring van de auto aan Colombiaanse kant. Twee uur na aankomst bij de grens zijn we er door. We rijden Colombia binnen, het laatste land dat we tijdens deze toer aan doen. We merken dat we toch meet richting het oosten rijden, de invloed van de tropen doet zich meer en meer gelden. Meer palmbomen en ook bananenplanten. Maar de regen die normaal in de loop van de avond begint , valt nu om 17:00 al. Net zoals andere dagen zien we weer staaltjes van rijkunst van collega Panamericanarijders waarmee je eigenlijk niet in één adem genoemd wilt worden.
Tegen 18:00 rijden we Pasto binnen, ons eindpunt van vandaag. De Panamericana gaat in dit stadje over van een prima wegdek in een wegdek waar zelfs de Dakar-rijders hun snelheid zouden minderen. Zigzaggend om alle gaten en ondertussen alle andere wegmisbruikers in de gaten.
Rond half zeven komen bij ons hotel in Pasto aan. De kleine vierhonderd kilometer hebben we vandaag in ruim 10 uur afgelegd. Inchecken, parkeerplaats zoeken en met een stel gezellige mensen (ja, die zijn ook) een plekje zoeken om te eten.
Vandaag de eerste van de laatste vier aaneengesloten reisdagen die ons nog resten tot ons eindpunt, Cartagena. Net zoals de laatste nachten heeft het de afgelopen nacht ook weer geregend en geonweerd. Vanmorgen weer de laaghangende wolken met de verwachting dat het weer snel zal opklaren. We komen lekker snel buiten Quito en tanken bij de eerste pomp de auto en onze lege jerrycan nog even vol. Naar het noorden toe schijnt de benzine gerantsoeneerd te en ook duurder te zijn. Ecuador blijft ons verbazen. De huizen worden gemiddeld netter en alles ziet er alleszins welvarend uit. We rijden door wisselende landschappen, die hier en daar tropisch aandoen richting de grens met Colombia. De bergen lijken regelmatig onder lappendekens van groene stukjes stof bedekt te zijn. Ondertussen gaan we de evenaar over op een hoogte van bijna 3000 meter, een hoogte waar we bijna de hele dag op rijden, zonder het gevoel te hebben dat we al zo ver zijn. Ook de temperatuur die je op de evenaar verwacht is niet aanwezig. Het schommelt overdag zo tegen de 20 oC aan. De hoogte zal hier ook debet aan zijn.
Bij de grens een grote poppenkast. Eerst drie kwartier in een langzaam rijdende file tussen stinkende vrachtauto’s die we nu het eerst sinds Peru weer meer meemaken. Als we de auto bij de grens hebben geparkeerd kunnen we achter in de rij van zo’n 150 meter wachtenden aansluiten om een paar stempeltjes te halen. Na een uur in de rij en 50 meter opgeschoten te zijn, heeft Martijn van SapaPana het plan om met meer dan 40 paspoorten even de lange rij te omzeilen. Wij geven onze paspoorten af en na een half uur is het klusje geklaard. We kunnen nu op een holletje naar de controle en inklaring van de auto aan Colombiaanse kant. Twee uur na aankomst bij de grens zijn we er door. We rijden Colombia binnen, het laatste land dat we tijdens deze toer aan doen. We merken dat we toch meet richting het oosten rijden, de invloed van de tropen doet zich meer en meer gelden. Meer palmbomen en ook bananenplanten. Maar de regen die normaal in de loop van de avond begint , valt nu om 17:00 al. Net zoals andere dagen zien we weer staaltjes van rijkunst van collega Panamericanarijders waarmee je eigenlijk niet in één adem genoemd wilt worden.
Tegen 18:00 rijden we Pasto binnen, ons eindpunt van vandaag. De Panamericana gaat in dit stadje over van een prima wegdek in een wegdek waar zelfs de Dakar-rijders hun snelheid zouden minderen. Zigzaggend om alle gaten en ondertussen alle andere wegmisbruikers in de gaten.
Rond half zeven komen bij ons hotel in Pasto aan. De kleine vierhonderd kilometer hebben we vandaag in ruim 10 uur afgelegd. Inchecken, parkeerplaats zoeken en met een stel gezellige mensen (ja, die zijn ook) een plekje zoeken om te eten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
